" නැත ලොවේ අන් රසඳුනා ආදරය සේ සුවදෙනා " මහාචාර්ය එදිරිවීර සරච්චන්ද්‍රයන් සිය සිංහබාහු වේදිකා නාට්‍යයේ දී ආදරය දකින්නේ එසේ ය. සැබවින්ම ආදරය යන වචනය අප සියල්ලන්ම වැඩිපුරම අසන්නට කැමති වචනය කිව්වොත් මා නිවැරදිය. එහිදී තරුණ තරුණියන් අතර පවතින යොවුන් ආදරය තුළ ඇත්තේ කියා නිමකළ නොහැකි සුන්දරත්වයකි. සැබෑය ඒ ආදරය විඳීමට අප තුළ ඇත්තේ මහත් අභිරුචියකි. ආදරයට ආදරය කළ යුතුමය. එහෙත් ආදරය මුවාවෙන් අපේ ජීවිත බිල්ලට ගන්නට පෙරමං බලාගෙන හිඳින පිරිසක් සිටින බව අමතක නොකළ යුතුය.
සුපිපි සුගන්ධවත් පුෂ්පයන්ගෙන් සැදුම්ලත් විල්තෙර නම් ඉතා අලංකෘතය. එහි සුන්දරත්වය විඳීමට ඔබ ද මා ද එක සේ රුචිකත්වයක් දක්වයි. එහෙත් දියඹේ සැඟවුණ කිඹුලන් ද සිටින බව අමතක නොකළ යුතුම ය. අප දිවි ගෙවන මේ සමාජය ද එසේම ය. අලංකාර විල්තෙරක් බඳුම ය. එහෙත් අප නොදකින භයානක පැතිකඩක් ද එහි වන බව සැමවිටම මතක තබාගත යුතු ය. මලක් මුකුලිත වූ පසු එය පුබුදුවාලීමට සමත් කිසිවෙකු මෙදියත තුළ නැත. එසේ නම් කළ යුත්තේ මිලාන වී යාමට මත්තෙන් එමල රැක ගැනීම ය. ඒ වගකීම තරුණ නංගිලා දැරිය යුතුම ය. මන්ද සැම විටකම අප පසුපස අපේ දෙමව්පියන්ට වැඩිහිටියන්ට සිටිය නොහැකි නිසාවෙන් ය. අප අධ්‍යාපනය ලබන උසස් අධ්‍යාපන ආයතනය වෙත හෝ රැකියාවෙහි නිරත වී සිටින ස්ථානය වෙත හෝ අපේ දෙමව්පියන්ට පැමිණ අප ආරක්ෂා කරගත නොහැකි ය. එබැවින් අප සෑම මොහොතකම සමාජය දෙස නිරවුල් මනසින් අවදියෙන් සිට බැලිය යුතු ය. එසේ අවබෝධයෙන් කල් ගෙවන්නේ නම් කිසිම මොහොතක අපව උගුල් වලට හසු වන්නේ ද නැත.
" රුදුරු වන සතුන් සරනා අඩවියේ
පිටිසර ගමක කුසුමකි නුඹ නංගියේ
බඹර කුල බඹරු රඟදෙති හන්දියේ
දෙපයට පින් දී උන් මගහැර යන් නංගියේ "
hmmm....ow..
ReplyDeleteniyamai
ReplyDeleteසුන්දර අදහස්....
ReplyDeleteGood task
ReplyDelete