Thursday, July 14, 2016

ලකල් සෙනෙහස


                 
       
         

                     
                          සොදුරු සැදෑවක  
                          විල්තෙර අයිනේ
                     සුපිපි කුසුම් ලෙලදෙන සුළගේ
                           නොනිමි පහන් යුග 
                     නෙත් දල්වාගෙන මා සිටියේ ඔබ
                            ඒන පෙරමග බලමිනි
                     ඒදවස ඔබෙ නිලුපුල් නෙත්යුග 
                             දුටුවේ මා රන්හිරු ලෙසිනී
                     දෑතම පටලා දෙදෙනා ගිය මග 
                             කෙතරම් සොදුරුද 
                     අදටත් සිහිවේ
                              ඔබේ නිහඩ මුදු අහිංසක වත 
                     ගෙනාවෙ මට මුදු අාදර හැගුමන්
                               ඒනමුදු
                     ඔබෙ මුදු ගතිගුණ දැනුෙණ් මාහට 
                               අමිල වූ දිවි මංපෙත ලෙසිනී
                     ඒදවස සිට මගෙ සෙනෙහස මා
                                 ඔබේ නමට සැමදා ලීවෙමි 


  
                               

10 comments: